Σκύψε ακόμα μέσα,
Κοίταξε.

Βλέπεις εκεί βαθιά
Τη θλίψη μου την αξερίζωτη;

Σιγά-σιγά
Απαλά
Κι ανώδυνα

Ξερίζωσέ την.

Σαν ένα καρφί, σαν ένα
Βότανο πικρό.

Με το φιλί,
Με το χαμόγελο.

Να μη ματώσουνε τα δάχτυλά σου.