Έλα βράδυ αγαπημένο
πέσε πάνω από την πόλη να χαθεί..
Να χαθεί η σκληρή μορφή της
που μου τρώει χρόνια τώρα τη ζωή

Δε μου μένει να διαλέξω,
πέσε νύχτα μην αργείς
κι άσε με να ταξιδέψω
στα πελάγη του μυαλού μου, να χαρείς...

Θάψε νύχτα τις αντένες, τα γιαπιά
θάψε τους δρόμους να χαθούν...
Μες στο μαύρο σου σκοτάδι
μόνο θάλασσες γαλάζιες ν’ απλωθούν...