Τυλιγμένοι στα μπουφάν μας τα μεγάλα
φορτωθήκαμε τα χρόνια, να ‘ταν κι άλλα
κι από γενιά σ’ άλλη γενιά
πιάνει ο έρωτας δουλειά
ανθίζεις πρώτη στο χιονιά,
μέλι ο καρπός σου μυγδαλιά.

Χέρι-χέρι στ’ αμφιθέατρα παρέα
κουβαλήσαμε τα χρόνια τα ωραία
κι απ’ τη μεγάλη μας αγάπη
τρελαθήκαν τα πουλιά
με λάσπη κι άχυρο η φωλιά,
μέλι ο καρπός σου μυγδαλιά.

Ξαναγύρνα το ρολόι αλλάζει η ώρα
μην φοβάσαι τελευταία ανηφόρα,
τράβα με πάλι στην αλήθεια την παλιά
δροσοσταλιά
πιάνει ο έρωτας δουλειά
μέλι ο καρπός σου μυγδαλιά.