Κάποτε μου ‘δινες φιλιά
όλο φωτιά αναμμένα
μα βλέπω πως τα σημερνά
είναι ξεθυμασμένα.

Μα δεν με θέλεις άλλο πια
και με πετάς στην άκρη,
σε άλλον δίνεις τη φωτιά
σε μένανε τη στάχτη,
σε άλλον δίνεις τα φιλιά
σε μένανε τη στάχτη.

Όταν με πρωτογνώρισες
με κοίταζες στα μάτια
και τώρα που με χόρτασες
με πότισες φαρμάκια.

Μα δεν με θέλεις άλλο πια
και με πετάς στην άκρη,
σε άλλον δίνεις τη φωτιά
σε μένανε τη στάχτη,
σε άλλον δίνεις τα φωτιά
σε μένανε τη στάχτη.