Δεν σ’ αντέχω, δεν σ’ αντέχω
βρε σπιτονοικοκυρά,
τι σου κάνω και τσιρίζεις
τα μυαλά σου δεν ορίζεις
μα το χρήμα που ξαφρίζεις
πριν την ώρα του το θες.

Για το σπίτι σου γκρινιάζεις
και με τα μικρά παιδιά
και νομίζεις ότι είσαι
η τσαρίνα η παλιά.

Δεν σ’ αντέχω, δεν σ’ αντέχω
βρε σπιτονοικοκυρά,
με τις κόνξες μου γυρίζεις
όλο κάτι και σκαλίζεις,
στις αυλές το μουρμουρίζεις
και στις γειτονιές τα λες.

Για το σπίτι σου γκρινιάζεις
και με τα μικρά παιδιά
και νομίζεις ότι είσαι
η τσαρίνα η παλιά.