Παιδί μου η φτώχια σ’ έκανε
το σπίτι μας ν’ αφήσεις
και μια ζωή παράνομη
βρήκες ν’ ακολουθήσεις.

Είναι μεγάλος ο καημός,
ο καημός μου είναι μεγάλος
τέτοιο καημό, τέτοιο καημό
να μην το νιώσει άλλος.

Η φτώχια κι η αρρώστια μου
κι αυτή η δυστυχία
σε κάνανε και άλλαξες
δρόμο στην κοινωνία.

Είναι μεγάλος ο καημός,
ο καημός μου είναι μεγάλος
τέτοιο καημό, τέτοιο καημό
να μην το νιώσει άλλος.

Παιδί μου ξαναγύρισε
πάλι στο σπιτικό σου
μαζί με τον πατέρα σου
και με τον αδερφό σου.