Γύρω στις έξι το πρωί,
βρε πως τα φέρνει η ζωή,
συναντηθήκαμε τυχαία μες στο δρόμο,
εγώ γυρνούσα μονάχος,
για να περάσει ο καημός,
και συ ξημέρωνες σε αλλουνού τον ώμο

Καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
καλά που βρέχει κι η βροχή θα τα σκεπάσει,
καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
δε θα μπορέσει να τα δει και να γελάσει,

Καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
καλά που βρέχει κι η βροχή θα τα σκεπάσει,
εγώ προτίμησα να ζω με την ανάμνηση,
κι αυτή σε αλλού αγκαλιά για να ξεχάσει,

Γύρω στις έξι το πρωί,
βρε πως τα φέρνει η ζωή,
συναντηθήκαμε τυχαία μες στο δρόμο,
εσύ με άλλον αγκαλιά,
να τον γεμίζεις με φίλια,
και εγώ να στέκομαι και να κοιτώ με πόνο,

Καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
καλά που βρέχει κι η βροχή θα τα σκεπάσει,
καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
δε θα μπορέσει να τα δει και να γελάσει,

Καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
καλά που βρέχει κι η βροχή θα τα σκεπάσει,
εγώ προτίμησα να ζω με την ανάμνηση,
κι αυτή σε αλλού αγκαλιά για να ξεχάσει,

Καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
καλά που βρέχει κι η βροχή θα τα σκεπάσει,
καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
δε θα μπορέσει να τα δει και να γελάσει,

Καλά που βρέχει και δε φαίνονται τα δάκρυα,
καλά που βρέχει κι η βροχή θα τα σκεπάσει,
εγώ προτίμησα να ζω με την ανάμνηση,
κι αυτή σε αλλού αγκαλιά για να ξεχάσει.