Βγάλε πια τα μαύρα ρούχα
Φόρεσε το κυριακάτικο σου
το βλέμμα το ανοιχτόχρωμο
Στο πλατύσκαλο
περιμένει απ’ το πρωί
η νέα θλίψη
Μην την τρομάξεις και σου φύγει