Σαν κοχύλια σ’ ωκεανό οι ζωές μας
εκεί κι εδώ
Κι ένα κύμα τις αρπάζει
τις ενώνει
τις μοιράζει

Δεν θυμάμαι
πως ήρθα εδώ
ποιον πιστεύω κι ακολουθώ
ποιος το χέρι μου αρπάζει
ποιος ορίζει
ποιος δικάζει
Μόνο εικόνες
τριγύρω μας
Προσπερνάνε αδιάκοπα
και ένα κύμα τις αρπάζει
τις ενώνει
τις μοιράζει

Άσπρες μαύρες μπλε και γκρίζες
μέσα μας απλώνουν ρίζες