Αφού βυθίστηκα στο χώμα
άγγιξα το δικό σου σώμα
κι ύστερα είπαμε μαζί
χωρίς κανείς με βεβαιότητα να ξέρει
ο θάνατος με τη ζωή
αν περπατούν στον δρόμο χέρι χέρι.
Μετά μας ξύπνησε το φως
και μια ολόλευκη σελήνη
που φώτιζε σαν άλλος ήλιος
στον τόπο όπου βασιλεύει η σιωπή
και ζήσαμε για πάντα εκεί
μέσα στου παραδείσου τη γαλήνη.