Ποιο όνειρό σου
στα μάτια ξεχασμένο
σε ταξιδεύει;

Ξύλινα λόγια.
Σκληρά τα πρόσωπά τους,
μα δεν ακούω.

Πνευστά τ’ ανέμου
χορδές που σου θυμίζουν
παλιές πατρίδες.

Άρρωστη πόλη
μες στους καπνούς κοιμάται
και τα σκουπίδια.

Σπηλιές και θόλοι
κι ο ήχος των κουπιών μας
πριν ανατείλει.