Μεσίστια ζωή
Χρώμα στις βαθιές ρυτίδες
Τα όχι κτίζουν ξερολιθιές
Τα βλέφαρα σκεπάζουν λάθη
Με φως εσπέρας διάβασαν τις λέξεις της ζωής τους
οι γιορτές τους μέσ’ από καθρέπτες

Η θάλασσα
όμορφη με μελανά φεγγάρια
Κι ο ουρανός
με συρματόπλεγμα κι αστροφεγγιά

Τον κόσμο τους τον κέντησαν
Τον έκρυψαν, μήπως και ξεθωριάσει
Ξεχάστηκαν

Τα Πρόσωπα της Ερημιάς
χαμένα μες στον ίσκιο τους, στο ξέφωτο του χρόνου