Όπως ήρθανε με μας εδώ τα πράγματα
είναι αργά πολύ αργά τώρα για θαύματα,
τ’ αυτονόητα να λέμε δε χρειάζεται
η αγάπη είναι για δύο δεν μοιράζεται.

Να με συγχωρείς, θα αποχωρήσω
γίναμε πια τρεις, μη σας ενοχλήσω.
Να με συγχωρείς, μα δεν την παλεύω
προτιμώ να φεύγω, παρά να περισσεύω.

Όλα στα ’δωσα κι εσύ μονάχα ψέματά
και με πέταγες όπως πετάς τα κέρματα,
δε μ’ αγάπησες ποτέ σου δε με ένοιωσες
καληνύχτα σας για μένα τώρα τέλειωσες.

Να με συγχωρείς, θα αποχωρήσω
γίναμε πια τρεις, μη σας ενοχλήσω.
Να με συγχωρείς, μα δεν την παλεύω
προτιμώ να φεύγω, παρά να περισσεύω.