.Κράτησαν χρόνια οι μάχες.
Κάποιοι πρόλαβαν και βάσταξαν σημειώσεις
Ένα πουλί πρόλαβε και φίλησε τη μάνα σου.
Ανταλλάξαμε τα παιχνίδια μας
Ανταλλάξαμε τις φωνές μας.
Στο τέλος τις γυναίκες μας
-Από τη μια ήταν τόσο ανοιχτές-
Φαίνονταν οι μπλε φλέβες, γίνονταν αόρατες
Έλεγες: «Μπορώ να τη θυμάμαι, χρόνια μετά»
—Από την άλλη ήταν τόσο πολύ σκούρες-
0 ήλιος έμπαινε συνέχεια μέσα τους, γίνονταν νύχτα
Έλεγες: «Θα ήθελα να με κοιμίζει, χρόνια μετά»
Ένιωθα σαν σύννεφο.
Τηλεφώνησες και είπες: «Δεν το περίμενα έτσι»
Μια μικρή με άσπρο φουστανάκι
Πέρασε από το καφενείο σοβαρή-σοβαρή:
«Δεν είστε συμπαθητικοί», είπε.