Νιώθω τόση μοναξιά
στο μικρό μου σπίτι
κι από το φεγγίτη
βλέπω τα πουλιά.
Πόσο χαρωπά πετούν
στ’ ουρανού τα ύψη
μα τα πιάνει θλίψη
όταν με ακούν.

Ρ
Στείλτε μου μικρά πουλιά
μια αγάπη μόνο
βλέπετε τελειώνω
απ’ την ερημιά.
Κι όταν φύγει ο καημός
σας την ξαναδίνω
φτάνει ν’ απομείνω
λίγο ζωντανός.

Ξύπνησε απ’ τα βουνά
το χλωμό φεγγάρι
κι ήρθε για να πάρει
ότι με πονά.
Δάκρυσε κι ο ουρανός
κι άρχισε να βρέχει
σύνορα δεν έχει
ο αναστεναγμός.

Ρ
Στείλτε μου μικρά πουλιά
μια αγάπη μόνο