Κοιμάσαι και το όνειρο σε περιβάλλει
με το πτυχωτό του πέπλο,
αυτό που διέσωσες κρυφά,
απομεινάρι από την πρώτη και την πιο μεγάλη,
τη νυφική ημέρα των ονείρων σου.
Κι όμως αυτό το υπόλειμμα είναι που σε συντηρεί.
Αυτό είναι που σε κάνει όμορφη.
Όπως ομορφαίνει το λυκόφως η ηχώ του ήλιου
που πέφτει και παφλάζουν τα κύματα.
Όπως ομορφαίνει τη νύχτα η επιτολή ανέλπιδου αστεριού.