Σα να σε βλέπω,
βάφεις στον τοίχο κόκκινο κύκλο.
Ξεκολλάει η ώχρα,
χύνονται τα χρώματα
που 'χανε βάψει με τα χρόνια οι νοικάρηδες.
Ρέει απ' τον κύκλο
η γλουτολίνη της παλιάς αφισοκόλλησης
κι όλο το σπέρμα που γεννούσε τις ιδέες.

Ψάχνεις να καταλάβεις
τι του 'κανες του τοίχου
η ιστορία χύνεται συνέχεια
στο πεζοδρόμιο, στην άσφαλτο.