Της μοίρας χτυπούν τα ρολόγια
σαν έρθει η στερνή η στιγμή
δεν ζουν οι αγάπες με λόγια
αστεία δεν κάνει η ζωή

Δε φτάνουνε τα μοιρολόγια
τα δακρυα κι οι στεναγμοί
της μοίρας χτυπούν τα ρολόγια
σαν έρθει η στερνή η στιγμή

Και η ζωή
διαρκώς προχωρεί
Ποτάμι που δε γυρνά
ποτέ στην αρχη

Δεν άξιζε να σ’ αγαπήσω
ας λήξει η ιστορία εδώ
κανένανε δε θα ρωτήσω
θα κάνω ό,τι βλέπω σωστό

Νομίζω πως αν κάνω πίσω
σ’ ένα άδειο δωμάτιο θα μπω
δεν άξιζες να σ’ αγαπήσω
ας λήξει η ιστορία εδώ