Στάλαξε φίλε κοίταξε τους καιρούς
η ιστορία θα γραφτεί για τους τρελούς
αυτούς ψελλίζεις στο κεφάλι σου να μπάσεις
να ‘χεις το εγγόνι σου κάτι να το κεράσεις.

Στάλαξε κοίτα να είναι χωνευτό
το παραμύθι να φανεί αληθινό
Να του μιλήσεις για μια αλλιώτικη πατρίδα
που εγώ δεν είδα, που εγώ δεν είδα.

Όταν γεράσεις και σου πει γιατί παππού,
γιατί ουλές έχεις στο σώμα σου παντού,
γιατί ο γείτονας δεν λέει καλημέρα
και κρεμασμένη έχει επάνω του μια σφαίρα.

Όταν γεράσεις και έχεις χιόνια στα μαλλιά
κι ένα βάρος θα ‘χει μείνει στη καρδιά,
θα αναρωτιέσαι πως σου έγινε σαράκι
για το καλό σου αν θα πάλευες λιγάκι.

Κάνε την καρδιά σου μια αγκαλιά για να χωράει τον κόσμο
κι ας την οργή και τον θυμό σε ένα ματσάκι δυόσμο.
Και θα ανθίσει όλη η γη και οι ψυχές στον Άδη
να δεις πως θα φεγγίζουνε στο πιο βαθύ σκοτάδι

Στάλαξε φίλε τα σύννεφα βουβά
έχει ποτίσει όλη η πόλη με ψευτιά
κι εσύ λακίζεις σε βαπόρι να μπαρκάρεις
θα το ρισκάρεις, θα το ρισκάρεις.

Στάλαξε κοίτα πως μεγάλωσε ο καπνός
ο μύθος εύχομαι μην βγει αληθινός,
μα το ντουμάνι όσο πάει μεγαλώνει
να βαστάξει η ανάσα σου πεισμώνει.

Όταν γεράσεις και σου πει γιατί παππού,
γιατί ουλές έχεις στο σώμα σου παντού,
γιατί ο γείτονας δεν λέει καλημέρα
και κρεμασμένη έχει επάνω του μια σφαίρα.

Όταν γεράσεις και έχεις χιόνια στα μαλλιά
κι ένα βάρος θα ‘χει μείνει στη καρδιά,
θα αναρωτιέσαι πως σου έγινε σαράκι
για το καλό σου αν θα πάλευες λιγάκι.