Στήνω καρτέρι στο κενό τον όρκο μην ξεχάσω
μια πέτρα κι έναν ουρανό λίγο να ξαποστάσω.
Ψάχνω μαχαίρι για να βρω τον πόνο να μοιράσω
για να τον δώσω στο θεό την πίστη μου πριν χάσω,
μην τύχει και γεράσω.

Οδός “Λάβετε Φάγετε”, σώμα λαού και αίμα
στα χείλη δοκιμάζεται η αλήθεια και το ψέμα.
Οδός “Λάβετε Φάγετε”, σώμα λαού και αίμα
στα χέρια πάντα κρύβεται το τραγικό το κέρμα.
Οδός “Λάβετε Φάγετε”, σώμα λαού και αίμα,
πωλείται ή νοικιάζεται με προδοσίας νεύμα.

Γίνεται ο δρόμος μια στροφή που τελειωμό δεν έχει
κι ο φόβος τρώει την ψυχή, το όνειρο σαν τρέχει.
Μα ο τσιγγάνος με καλεί την τύχη μου ν’ αλλάξει
μ’ ένα ποτήρι από κρασί θέλει να με διδάξει,
θέλει να με διδάξει.

Οδός “Λάβετε Φάγετε”, σώμα λαού και αίμα
στα χείλη δοκιμάζεται η αλήθεια και το ψέμα.
Οδός “Λάβετε Φάγετε”, σώμα λαού και αίμα
στα χέρια πάντα κρύβεται το τραγικό το κέρμα.
Οδός “Λάβετε Φάγετε”, σώμα λαού και αίμα,
πωλείται ή νοικιάζεται με προδοσίας νεύμα.