Όπως και να είσαι Ελλάδα μας
είσαι στη ψυχή μας, στο αίμα μας,
στα πλούτη και στη φτώχεια μας,
στα δύσκολα τα χρόνια μας.

Όπως και να είσαι Ελλάδα μας
είσαι στη ψυχή μας, στο αίμα μας.
Όπως και να είσαι Ελλάδα μας.

Στενοχωριόμαστε
κι όλο φωνάζουμε κι αγανακτούμε
πάνω στα νεύρα μας
όλα μας φταίνε εδώ που ζούμε.

Μα όπου κι αν πας, όπου κι αν ζήσεις
σ’ όποιο τόπο κι αν βρεθείς
τους φίλους και τη γειτονιά σου
και τα στέκια τα γνωστά σου
πολλές φορές θα θυμηθείς.

Όπως και να είσαι Ελλάδα μας
είσαι στη ψυχή μας, στο αίμα μας,
στα πλούτη και στη φτώχεια μας,
στα δύσκολα τα χρόνια μας.

Μες στο μυαλό σου
στριφογυρίζουνε οι αναμνήσεις
πως να ξεχάσεις,
πως να ξεγράψεις, να λησμονήσεις.

Γειτονιές μ’ απλούς ανθρώπους,
αγάπες, βάσανα, χαρές
καλοκαίρια με φεγγάρια
θάλασσες και ακρογιάλια,
με φίλους κι όμορφες βραδιές,

Όπως και να είσαι Ελλάδα μας
είσαι στη ψυχή μας, στο αίμα μας,
στα πλούτη και στη φτώχεια μας,
στα δύσκολα τα χρόνια μας.