Διαδρομές σκονισμένες σε ανάμνησης τοπία
και κάπου εκεί εσύ να με κοιτάς
με τη μισή πλευρά του προσώπου σου.
Προσπάθησα να σε προλάβω
μες τον συνωστισμό των σκέψεών μου
κρατώντας στο χέρι ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή.
Δεν τα κατάφερα.
Έκαψε ο ήλιος το κύτταρο του πόθου μου,
στιγμάτισε το βλέμμα μου η άμμος
της καθημερινότητας
και η επικείμενη συνάντησή μας
χάθηκε απρόσμενα
ανάμεσα σε αφετηρίες και προορισμούς.