|
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Ζακ Ιακωβίδης
Τώρα που πέφτουνε τα φύλλα
και στη ζωή σου άλλοι θα μπουν,
τα χείλη μου έλα ξαναφίλα
πόσο σ’ αγάπησα για να σου πουν.
Η αγάπη μου που σου ‘χω
ούτε θα σου ξανατύχει,
είναι στο κορμί μου ρούχο
και στα δάχτυλα το νύχι.
Είναι φάρος που φωτίζει
το χαμένο ναυαγό,
η αγάπη μου αρχίζει
‘κει που τελειώνω εγώ.
Δεν σου ζητάω να καθίσεις
φίλα με κι άντε στο καλό ,
δεν θέλω όμως να νομίσεις
πως στην αγάπη μου παίζω μελό.
Η αγάπη μου που σου ‘χω
ούτε θα σου ξανατύχει,
είναι στο κορμί μου ρούχο
και στα δάχτυλα το νύχι.
Είναι φάρος που φωτίζει
το χαμένο ναυαγό,
η αγάπη μου αρχίζει
‘κει που τελειώνω εγώ.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 38 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|