Τώρα που πέφτουνε τα φύλλα
και στη ζωή σου άλλοι θα μπουν,
τα χείλη μου έλα ξαναφίλα
πόσο σ’ αγάπησα για να σου πουν.

Η αγάπη μου που σου ‘χω
ούτε θα σου ξανατύχει,
είναι στο κορμί μου ρούχο
και στα δάχτυλα το νύχι.

Είναι φάρος που φωτίζει
το χαμένο ναυαγό,
η αγάπη μου αρχίζει
‘κει που τελειώνω εγώ.

Δεν σου ζητάω να καθίσεις
φίλα με κι άντε στο καλό ,
δεν θέλω όμως να νομίσεις
πως στην αγάπη μου παίζω μελό.

Η αγάπη μου που σου ‘χω
ούτε θα σου ξανατύχει,
είναι στο κορμί μου ρούχο
και στα δάχτυλα το νύχι.

Είναι φάρος που φωτίζει
το χαμένο ναυαγό,
η αγάπη μου αρχίζει
‘κει που τελειώνω εγώ.