Έλα στα συνεργεία να ‘μερώσουμε άλογα
Των Κυριακών οι σφαίρες στο λαιμό
Ανεβάζουν θερμοκρασίες
Ποια ένδον και ποια αιφνίδια βλέμματα;
Ξεγελάς τους υπότιτλους
Μα εγώ απ τα χείλη διαβάζω
Πως κηδεύεις φτερά μες στα γράσα
Και ανάβεις φωτιά με τα μάτια
Σε χιλιόμετρα χίλια
να φυτρώσουνε τόποι απ’ την δίψα πιο άγριοι
Σκόνη σηκώνεται η μέρα που γίναμε κλέφτες
Και στραβώνει κεραίες και πέταλα, θολώνει νερά
Λύσε τα φρένα Γκιγιέρμο και
Πιάσε ερτζιανά θα κοιμηθώ στο πίσω κάθισμα
Τη σκηνή θα την κάψουμε
Έτσι ή αλλιώς στο τρίτο φανάρι το ζάρι στον καθρέφτη
θα δείξει τη δύση.