Μόλις μπόρεσα να προσέξω
Το στιλπνό πουλί
Π ον κάθισε στην άκρη τον κρεβατιού μου
Τη μέρα που ήρθες πάλι
Να με συναντήσεις
Μόλις πρόφτασα τα μάτια σου
Που μέσα τους ξανάκλεισαν
Τους εφτά ουρανούς
Με τις γλαυκές ανεμώνες τους
Και το χαμόγελό σου που ξετύλιγε
Έν’ ανθοπέταλο από χιόνι