Ελπίδα
Κύριε, σε αναζήτησα παντού:
στις δόξες της γης και τ᾿ ουρανού,
στο μεγαλείο των μητροπόλεων,
στων εποχών τα σταυροδρόμια
κι εσύ περνούσες ταπεινά κι αθόρυβα
και τις νύχτες ερχόσουν στα δάκρυα της προσευχής μου
και τους ανθούς κρατούσες τους πύρινους.

Πίστεψα γιατί το έζησα,
άγγελος, φτερωτός, ασώματος,
μας ανέβασε εκεί που ήταν απ’ την Αρχή
και μας έκανε ένα μαζί Του.

Ω θείε Παρηγορητή, έλα,
πανσόφους να μας κάνεις,
εμάς που ψάχνουμε στην Γη,
μ᾿ αγάπη εσύ να μας ζεστάνεις.