Δε βγήκανε τ’ αστέρια απόψε που μου λείπεις,
δε βγήκε το φεγγάρι σεργιάνι στην αυλή,
κι μόνη συντροφιά μου είναι μες στο σκοτάδι,
η σιγανή βροχουλα που σιγοκλαίει κι αυτή,

Μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω,
μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω,
μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω,
μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω,

Δε βγήκανε τ’ αστέρια νεκρή γύρω η φύση,
νεκρή είναι η καρδιά μου και η ψυχή μαζί,
κι μόνη συντροφιά μου είναι μες στο σκοτάδι,
η σιγανή βροχουλα που σιγοκλαίει κι αυτή,

Μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω,
μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω,
μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω,
μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω.