Μακριά απ’ την αίθουσα
Με το άφθαρτο ρόδο της φωτιάς
Με πόρπες και φώτα πολύχρωμα
Κι ονείρου προσωπίδες
Αρχίζει η απέραντη έκταση του κενού
Η ατέρμονη ουράνια ιππασία
Όπου παραμονεύουν όλες οι κακοτυχίες
Η λέμβος η γεμάτη στεναγμούς
Η νύχτα με τις αδηφάγες παπαρούνες