Σε περίεργη βρίσκομαι φάση
είμ’ εδώ μα καιρό μ’ έχεις χάσει,
με χρεώνεις σε μόνιμη βάση
και το θέμα σου μ’ έχει κουράσει.

Από δίκη με πέρασες πάλι
σ' ένα αθώο ποινή έχεις βάλει,
αντοχή πλέον δεν έχω άλλη
προσπερνάω, αλλάζω κανάλι.

Καλύτερα χώρια παρά τη ζωή μου να χαλάς,
δεν είμαι απ’ τ’ αγόρια που το παραμύθι σου πουλάς.
Αφού ούτε στα λόγια αυτά που ‘χεις δεν τα εκτιμάς,
καλύτερα χώρια κι όπου αγαπάς να πας.

Μέρα νύχτα μαζί μου θυμώνω
που κεφάλι ποτέ δε σηκώνω,
μόνο τον εαυτό μου πληγώνω
και χωρίς να χρωστάω πληρώνω.

Μια ζωή έχεις δίκιο σου λέω
μα βαρέθηκα πάντα να φταίω,
άκου κάτι λοιπόν τελευταίο
από σήμερα ζω κι αναπνέω.

Καλύτερα χώρια παρά τη ζωή μου να χαλάς,
δεν είμαι απ’ τ’ αγόρια που το παραμύθι σου πουλάς.
Αφού ούτε στα λόγια αυτά που ‘χεις δεν τα εκτιμάς,
καλύτερα χώρια κι όπου αγαπάς να πας.