Και θα ’ναι ο χρόνος ένα αφήγημα
το βαθύ αποτύπωμα στο χιονισμένο τοπίο
η πυξίδα στην καταιγίδα που μαίνεται
η ευωδιά από τον φρεσκοπλυμένο κήπο
με τα ευεργετικά άνθη και τους καρπούς
το βράδυ όταν-γυρνά-κουρασμένος
απ’ τη δουλειά ο πατέρας
η στιγμή που ευλογεί
το ψωμί στο τραπέζι.