Δεν ξέρω τίποτα
κι έπειτα με μάλωσαν τα όνειρα
που τ’ άφησα τα εγκατέλειψα
καταμεσής του δρόμου
άσπλαχνη μάνα με είπαν
κι έφυγαν χωρίς να ρίξουν ούτε μια ματιά πίσω τους
έστω ένα βλέμμα συμπονετικό
παρηγοριά για τον τελευταίο αποχαιρετισμό.