Οι αποχρώσεις
–δεν ξέρω–
όταν ξεθάβω
τις μοιραίες συναντήσεις
τα όνειρα κινούνται περιπαικτικά
εντοπίζουν τον χώρο της μνήμης
και σχηματίζουν περίεργες συνευρέσεις
ύστερα αποχωρούν διακριτικά
αφήνοντας πίσω τη σιωπή
σαν υπόσχεση χρέους.