Έτσι θα περάσει η μέρα∙
αμέτοχη ισορροπία
σε ξύλινους συμβιβασμούς
και το ποτάμι να ρέει δίπλα
κινούμενο σε αιώνιους σχηματισμούς
κυματισμούς πεπερασμένους
μετρημένους στα δάχτυλα των δύο χεριών
κι ό,τι μείνει απ’ όλη αυτή την ιστορία
θα ’ναι η εικόνα σου
όπως θα πίνεις τον καφέ
κάτω απ’ τον γερο-πλάτανο.