Το αμάρτημα της καρδιάς η αμβροσία,
κι όποιο τίμημα δεν του δίνεις σημασία.
Η απόλαυση κίνδυνο δεν λογαριάζει
και η κόλαση σαν παράδεισος να μοιάζει.

Με σένα έρωτα κοιμάμαι και ξυπνάω
και δεν μου φτάνει ο χρόνος που σε συναντάω.
Αχ, να μπορούσα ότι έχω να στο δώσω
κι ας μη μ’ αφήσεις και ψυχή να παραδώσω.

Ο παράνομος έρωτας έχει τη γλύκα
και στα μάτια σου μάτια μου εγώ τον βρήκα.
Το φιλί δροσιά στης ψυχής τα χείλη φέρνει
και κάθε φορά το μυαλό μου μου το παίρνει.

Με σένα έρωτα κοιμάμαι και ξυπνάω
και δεν μου φτάνει ο χρόνος που σε συναντάω.
Αχ, να μπορούσα ότι έχω να στο δώσω
κι ας μη μ’ αφήσεις και ψυχή να παραδώσω.