Την άμμο σκάλιζα για τα πατήματά σου
για ένα σημάδι από κουβέντες που ’χες πει.
Κλείδωσαν όλες οι χαρές στην μοναξιά σου
κι όσο κι αν έψαξα χαμένο το κλειδί.

Δεν είμαι τάστο στην κιθάρα που πατάς
ούτε χορδή που χαϊδεύεις με δοξάρι.
Κύμα παράτολμο ξεκούρδιστο γυμνό
είμαι, που χάνεται σαν σβήνει και φαλτσάρει.

Τις νύχτες πότιζα μαζί και τα όνειρα μου
ίσως βλαστήσει ένα σημάδι ένα φως.
Ντύνομαι κόκκινο κρασί μπας και ξεχάσω
πως σε λαχτάρισε η ανάσα σαν θεό.

Δεν είμαι τάστο στην κιθάρα που πατάς
ούτε χορδή που χαϊδεύεις με δοξάρι.
Κύμα παράτολμο ξεκούρδιστο γυμνό
είμαι, που χάνεται σαν σβήνει και φαλτσάρει.