Να σε βρω ξαναγυρνώ
κι η ματιά σου δραπετεύει
σ’ έναν τόπο σκοτεινό
κι άλλα πια δεν μου γυρεύει

Και μου δίνει πρόφαση
για να στέκομαι απ’ έξω
πάρε μιαν απόφαση
και με τη φωτιά θα παίξω.

Πας στο πριν, στο πιθανό
σ’ ένα δρόμο που στενεύει
και δεν ζω να προσπερνώ
όσα ο νους απαγορεύει.

Και μου δίνεις πρόφαση
να κοιτάζω πάντ’ απ’ έξω
πάρε μιαν απόφαση
και στο πλάι σου θα τρέξω.

Μες στον κόσμο τον αχνό
αν χαθώ κι αν γίνω λιώμα
με μια λέξη σου ξεχνώ
πως είμαι νερό και χώμα.

Γείρε, δώσε μου να πιώ
απ’ του πόθου σου το στόμα
ξέρω που πονάς και ποιο
ναι δεν είπαμε ακόμα.