Για να σε καμαρώνω
μικρή μου ζωγραφιά,
αγόρασα ένα θρόνο
να σ’ έχω συντροφιά.

Σου έμαθα καράτε,
να μη φοβάσαι πια,
και γύρισες μια μέρα
και μου ‘δωσες κλωτσιά.
Χαλάλι σου.

Μου ‘σπασες το μπουζούκι,
όχι τον τσαμπουκά,
η τρέλα μου βαστάει,
απ’ την Κεφαλλονιά.
Να ζήσει η Ζάκυνθος.

Σε πήγαινα μπουζούκια,
ν’ ακούς διπλοπενιά
και ήρθε μια μέρα
και μ’ είπες μπαγλαμά.
Χαλάλι σου.