Πάρε τον δρόμο που χαράξαμε μαζί
αυτόν που αφήσαμε στη μέση ένα βράδυ,
μη φοβηθείς εγώ ακόμα είμαι εκεί,
εκεί που μ’ έβαλε ο πόνος σου σημάδι.

Δύο σύννεφα βροχή τα δυο μου μάτια
ένας γκρίζος ουρανός το πρόσωπο μου
και καθρέφτης η καρδιά χίλια κομμάτια
μα ακόμα να φανείς παράπονό μου.

Πάρε τον δρόμο που χαράξαμε μαζί
και μια συγγνώμη σου κρατάω μ' ένα δάκρυ
κι αν το φεγγάρι πάλι απόψε δε φανεί
ας γίνει ήλιος στο σκοτάδι η αγάπη.

Δύο σύννεφα βροχή τα δυο μου μάτια
ένας γκρίζος ουρανός το πρόσωπο μου
και καθρέφτης η καρδιά χίλια κομμάτια
μα ακόμα να φανείς παράπονό μου.