|
Στίχοι: Μαρία Πασχαλίδου
Μουσική: Αμελοποίητα
Ο ήχος της ερωτικής κραυγής,
μοιάζει σταγόνα από μαγικό φαρμάκι.
Καίει και μεταλλάσσει…
Ίσως μια φιλία σε νυχτερινό πόθο
Την ευθύτητα σε μυστικοπάθεια
Κρυψίνοια, μπέρδεμα συνεννόησης.
Η ετοιμολογία πολεμάει σε άνιση μάχη,
διασταυρώνονται τα κοφτερά της ξίφη.
0 ήχος της ερωτικής κραυγής,
δε γερνάει ποτέ.
Σφριγηλός, αυτόνομος, νεανικός,
αναβιώνει αναστενάζοντας
και φαντάζει αδιαπέραστος,
όταν καταλήγει.
Ανελέητος και αποφασισμένος
σε μεταμορφώνει,
όπως η ομορφιά του φεγγαριού
αν αφεθείς
και τα υγρά μάτια σου κυλήσεις
στο φως του,
πληθωρικά…
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 4 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|