Να μου χάριζες τώρα μιαν αγάπη…
και να μεθύσω πάνω στα σχοινιά της.
να χαθώ…
Στην ανία των άλλων,
άλτες δρόμους να γεννώ
και όρκους στης ποίησης την ευγενή άμιλλα…
Διψώ
να περνώ τη σιωπή στις λέξεις μου
και τις λέξεις στη σιωπή μου…
Πεινώ
γι’ αυτό αγαπώ
να λερώνω τα τετριμμένα
με των φτερών μου τη σκόνη…
Πονώ
Ίσως και να’ ναι ο λόγος
που παθαίνω
ολική έκλειψη στον λυρικό μου πλανήτη…
Παρατηρήστε προσεκτικά το φαινόμενο.
Προσοχή,
αν αποκατασταθεί η όρασή σας,
λυπάμαι…