|
Στίχοι: Μαρία Πασχαλίδου
Μουσική: Αμελοποίητα
Άστοργο
του κόσμου κύτταρο νεκρό,
αίσθημα σε μέγα βάθος
άγραφων στίχων…
Εσύ που σέρνεις περιτυλίγματα διωγμών
και μυστικά αιώνων.
Κυμαίνομαι.
Ερμηνείες γραφής
δίνω στην ανύψωση των ονείρων.
Φρίττω,
μα η ποίηση αποκρίνεται
σε πιο πολλά διλήμματα
απ’ τους ανθρώπους…
Αυτή, μου δόθηκε εξ’ αρχής
και τίποτα δεν πήρε πίσω.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 9 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|