Σκέφτηκα,
να κάνω περισσότερη ποίηση
απ’ όση γράφω…
ώστε κάθε ξεκίνημα στίχου
να είναι μονάχα,
η αφετηρία.
Από ατολμία
δε μένουμε
δε φεύγουμε
δε θέλουμε
Οι ζεύξεις των ψυχών αθόρυβα αποδημούν.
Τι τραγικό! και ειρωνικό!
Ακόμη και αυτό, δε μας ανήκει…