Πάρε με μαζύ σου,
μόνο συγκράτησε το όνειρο και την εξάπλωσή του,
μην τρελαθούμε…
Δεν έχω σκιά
αλλά αποτύπωμα δύστυχου πάθους
στον βηματοδότη του τρελού μου παλμού.
Βάλε τις αμαρτίες στην τσέπη
μη χρειαστεί να πληρώσουμε…
Την ουσία μας λήστεψε η ζωή
μα έκρυψα στη γυμνή γνώση κέρμα χρυσό
Λέω να μείνω εντός μου
έλα με τα λογικά σου χαμένα.
Παράδεισος έκθετος
να μπορεί το απροφύλακτό μας
να ορθώνει μ’ έκσταση τ’ άστρα.
Μακάρι να κρατούσε ο έρωτας όσο κι ο θάνατος.