Καλέ μου μπάσταρδε ήρωα,
είμαι εδώ σε παρακολουθώ
τρέχοντας μες στα σκουπίδια,
μια απ’ τα ίδια

Να λιώνεις να ματώνεις
σαν κορμιά από πλαστικό
κράμα Ηρακλή και αμαζόνας
σάρκα βιαστή, ψυχή φονιά
σε βλέπω να γελάς σ’ άσπρα σεντόνια

Που ακόμα καίει το σπέρμα μιας βραδιάς
Στην ερημιά η μανά σου πουλιέται
κορμί σημαδεμένο κάτω απ’ τ’ αστέρια τυραννιέται

Κοιτά πως η μανά σου η Ελλάς τραβιέται

Η μανά σου η Ελλάς έγινε πόρνη
στου κόσμου τα λιμάνια παίρνεται
νταβατζήδες εραστές τη φτύνουν όλοι
κι εκεί που σαν χιόνι στον ήλιο έλαμπε
αλκοολικιά το βλέμμα σου θυμάται και τρελαίνεται

Κι εγώ είμαι εδώ γιος της μπάσταρδος
την βλέπω να πονά να χαροπαλεύει
το χέρι της δίνω μ’ αυτή κρατά μαχαίρι
Καλέ μου μπάσταρδε ήρωα κι εσύ μην την πιστεύεις