|
Στίχοι: Βαγγέλης Τασιόπουλος
Μουσική: Αμελοποίητα
Στους πρόποδες του ουρανού είχαν ξεχάσει
ένα βαγόνι όλο σκουριά και ξύλο ανεξίθρησκο
σκήνωμα φωτιά κι απελπισία
του έρωτα τρωτό διάδημα που
μέσα του χάθηκε ο πόλεμος.
Στάγδην χυνόταν το αίμα του Γκαλίπ
και πάνω στη βροχή τού άχνιζε το χώμα
ολοφυρμοί, χλαίνες, σωσίβια διάσπαρτα παντού
η κωμωδία τού ενεδρεύοντος θριάμβου:
-ψυχή μου, ο παράδεισος σαν όρυγμα βαθύ ψεύτικη λέξη
το δόλωμα στην άκρη του σκοινιού
συσκευασμένη προσευχή και αμαρτία πάντα.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 24 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|