Εσύ, σε όλα εσύ
Όλα στα πόδια σου απλωμένα
Και φροντισμένα από μένα
Εσύ, τα πάντα εσύ
Ο παντοκράτορας του κόσμου
Μισός αλλού μισός δικός μου

Εσύ, μια σκάλα εσύ
Κι εγώ σκυφτή την ανεβαίνω
Να φτάσω κάπου περιμένω
Μα εσύ, μονάχα εσύ

Ένας αέρας που φυσάει
Αλλού ποθώ κι αλλού με πάει
Ο παντοκράτορας του κόσμου
Μισός αλλού μισός δικός μου
Εσύ, αέρα εσύ

Εσύ, τα πάντα εσύ
Μοναδική χαρά και θλίψη
Από ένα είδος που ‘χει εκλείψει
Εσύ, μονάχα εσύ
Πρώτος σταθμός και τελευταίος
Ο λίθος ο ακρογωνιαίος

Εσύ, μια στάλα εσύ
Κι εγώ να πνίγομαι απ’ το κύμα
Να μην μπορώ να κάνω βήμα
Γιατί εσύ, τα πάντα εσύ

Ένας αέρας που φυσάει
Αλλού ποθώ κι αλλού με πάει
Ο παντοκράτορας του κόσμου
Μισός αλλού μισός δικός μου
Εσύ, αέρα εσύ

Κι αν σ’ έχει πάντα
κάποια άλλη στο πλευρό της
Σου ‘χω φυλάξει
δυο κλαράκια πρώτης νιότης
Να στα χαρίσω όταν πέσουνε τα χιόνια
Μετά από χρόνια

Εσύ, τα πάντα εσύ
Εσύ, για πάντα εσύ