Ο Αδερφός μου μια ζωή στην ίδια τάξη
Ξέρει τα πάντα μα δε θέλει να τ’ αλλάξει
Νούμερα, λέξεις, γεγονότα αποστηθίζει
Τους νιώθει όλους, μα κανείς δεν τον αγγίζει

Κάνει ταξίδια στο χαρτί μ’ ένα μολύβι
Μέσα στην τσάντα του ένα μαχαίρι κρύβει
Και στο θρανίο του ποιήματα χαράζει
Όμως κανείς τους τα θρανία δεν διαβάζει

Ο Αδερφός μου
Όσο δικός μου
Είναι και ξένος μου
Είναι άγνωστός μου
Είναι εχθρός μου
Κι αγαπημένος μου

Ένα μυστήριο από πάντα
Ο Αδερφός μου
Είναι όσα τρέμει
Να ‘ναι ο άλλος εαυτός μου

Ο αδερφός μου κλειδωμένος μες στην τάξη
Ζει με το φόβο μήπως κάποιος τον πειράξει
Ψιλή φωνή με τη σιωπή του καταπίνει
Κι αναρωτιόμαστε οι δικοί του τι θα γίνει

Ο Αδερφός μου στη σκιά σημαιοφόρος
Πηγαίνει πίσω όπου υπάρχει λίγος χώρος
Δεν τον φωνάζουν συνομήλικοι στα πάρτι
Μετράει το μπόι του κρυμμένος στο κρεβάτι

Ο Αδερφός μου
Όσο δικός μου
Είναι και ξένος μου
Είναι άγνωστός μου
Είναι εχθρός μου
Κι αγαπημένος μου

Ένα μυστήριο από πάντα
ο Αδερφός μου
Είναι όσα τρέμει
Να ‘ναι ο άλλος εαυτός μου

Ο Αδερφός μου
Μικρό παιδάκι εδώ κι αιώνες
Ποτέ δεν έβγαλε ταυτότητα
Δεν συμμορφώθηκε ποτέ με τους κανόνες
Ζει με την πίστη στων σκληρών την τρυφερότητα

Ο Αδερφός μου
Όσο δικός μου
Είναι και ξένος μου
Είναι άγνωστός μου
Είναι εχθρός μου
Κι αγαπημένος μου