ο φεγγάρι στα χέρια
πέτρα δαχτυλιδιού
Ημέρα με παντρεύει με σκοτάδι

Απλώνω το σώμα
πέρα από το μήκος των χεριών
Τα μάτια φτάνουν
ως τον δρόμο που θα οργώσεις
φεύγοντας
Θα φυτέψω καθώς αναπολώ
θύμησες αναμονής φιλιών
Πάντα φαρμάκι η απουσία