Αν είναι ελευθερία αυτό το βιολί που σε ξυπνάει πια τα πρωινά…
Κι όταν ψάχνεις τον βιολιστή, δεν είναι πλέον στη στέγη ούτε στο
πάτωμα… Ούτε σε πεζούλι που έχτισαν τόσα γεράνια λόγια. Μόνο
σε υπόγεια ακούγεται αυτή η μουσική… Κι ανεβαίνει σαν υγρασία
στους τοίχους, να ποτίσει το τσιμέντο που έχει κλείσει τη ζωή σου.