Στις κάμαρες του νου μου σε γυρεύω
και στης καρδιάς μου μέσα την αυλή,
δεν είσαι πουθενά κι αναθαρρεύω
πετάω σαν ελεύθερο πουλί.

Τώρα μετρώ ανάποδα και φέρομαι ανάλογα,
σ’ αγάπησα παράλογα το λέω κι αρρωσταίνω.
Τώρα μετρώ ανάποδα και φέρομαι ανάλογα,
και όνειρα παράλογα δεν κάνω κι ας πεθαίνω.

Στης σκέψης μου τα δίχτυα δεν σε πιάνω
μπερδεύω τ’ όνομα σου μ’ αλλουνού,
για σένανε χατίρια πια δεν κάνω
δεν σ’ έχω στην καρδιά ούτε στο νου.

Τώρα μετρώ ανάποδα και φέρομαι ανάλογα,
σ’ αγάπησα παράλογα το λέω κι αρρωσταίνω.
Τώρα μετρώ ανάποδα και φέρομαι ανάλογα,
και όνειρα παράλογα δεν κάνω κι ας πεθαίνω.